Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Iam enim adesse poterit. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Duo Reges: constructio interrete. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Comprehensum, quod cognitum non habet? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Si quae forte-possumus. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Si in ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires, valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis censes?

Ea possunt paria non esse.
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;

Equidem e Cn.: Ad eos igitur converte te, quaeso.
Explanetur igitur.: Quorum altera prosunt, nocent altera.
Bork: Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere.
Pollicetur certe.: Sed videbimus.

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Bork
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Ut vero conservetur omnis homini erga hominem societas,
coniunctio, caritas, et emolumenta et detrimenta, quae
felmata et blammata appellant, communia esse voluerunt;

Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum
dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.